آرزو میکنم
خورشید زندگی ات را پیدا کنی و تمام ثانیه هایت از
نور امید و عشق، روشن شود.
آرزو میکنم ابرهای ماتم از آسمان دلت کنار بروند.
و درختان لبخند و آرامش بار دیگر در وجودت جوانه بزنند.
آرزو میکنم که دیگر هیچ آینه ای چشمهای خیس
و بغضهای عمیق تو را نبیند
و هیچ پنجره ای شاهد دلتنگی روزها و شب های تو نباشد.
آرزو میکنم از فرط اشتیاق اشک بریزی
و از شوق داشتن کسانی که
بیشتر از هرکسی تو را دوست دارند،
از ته دل بخندی و به یمن حضورشان خوشحال باشی
آرزو میکنم شبهایت را با لبخند و امید آرام بخوابی
و صبح هایت را با انگیزه و عشق آغاز کنی
و با بهترین حال به استقبال بهترین روزها
و عزیزترین آدمهای دنیایت بروی
آرزو میکنم خورشید جهانت را پیدا کنی
و ناگهان همه چیز همانگونه شود
که تو دوست داری همانگونه که مدتهاست در آرزویش هستی
امیدوارم هیچ وقت یادت نره چقدر چیزای قشنگ در موردت هست. چگونه لبخند شما باعث لبخند دیگران می شود. چگونه انرژی شما اتاق ها و قلب ها را گرم می کند. چگونه باعث میشوید دیگران احساس امنیت کنند و شنیده شوند. تو نور این دنیا هستی روزهای سختی وجود خواهد داشت، بله. اما امیدوارم این را به خاطر داشته باشید: دنیا خیلی به شما نیاز دارد
پیش از اینها فکر میکردم خدا
خانه ای دارد کنار ابرها
به عقیدهی من، امید، گلیست که سنگ را شکافته و جسورانه از شکاف کوچکی بیرون زده. بارانیست که میانهی تابستان و بیهیچ دلیل منطقیِ قانع کنندهای به کویر تشنهای باریده، لبخندیست که پس از اشکهای فراوان، بیاختیار بر لبی نقش بسته و نوزادیست که پس از سی و چندسال انتظار و درست زمانی که هیچکس فکرش را هم نمیکرده، متولد شده...
امید تنها چیزیست که ما را کنار هم و به زیستن متصل نگاه داشته و تنها چیزی که به خاطر آن دوام آوردهایم...
به هم دیگر امید تعارف کنیم. این چیزی از ما کم نمیکند اما باعث میشود تاریکیهای حوالیمان کمتر شود و در جهان روشنتری به بقا فکر کنیم.
مرا عهدیست با شادی که شادی آن من باشد
مرا قولیست با جانان که جانان جان من باشد
به خط خویشتن فرمان به دستم داد آن سلطان
که تا تختست و تا بختست او سلطان من باشد
میتوان هر چیزی را تولد نامید
مثل تولد یک ستاره و شروع نور افشانی
مثل تولد یک شکوفه و دادن زیبایی به درخت
مثل تولد یک پروانه و پرواز بر گلها
مثل تولد یک صدا،صدایی که دوباره خدا را بخواند
مثل تولد یک امید در دل دنیایی از ناامیدی
مثل تولد یک فوق انسان
که برای خانوده اش مثل یک ستاره،یک شکوفه
یک پروانه، یک صدای خدایی و مثل یک امید باشد
در روز تولدم عهد می بندم، بهترین خودم باشم
خدایا مرا وسیله ای برای صلح و آرامش قرار ده
بگذار هرجا تنفر هست بذر عشق بکارم
هرجا آزردگی هست، ببخشایم
هرجا شک هست، ایمان
هرجا یأس هست، امید
هرجا تاریکی هست روشنایی
و هرجا غم جاری است شادی نثار کنم
زیرا در عطا کردن است که می ستانیم
در بخشیدن است که بخشنده می شویم
و در مردن است که حیات ابدی می یابیم