منِ عزیزم، صبور باش!

خدا حواسش به همه چیز هست،

او ما را ناامید نخواهد کرد.

جسور باش، ادامه بده، 

لبخند بزن، محکم بایست

درخت‌ها زمین را محکم می‌کنند 

و امید، ما را‌...

بگذار امید در تو ریشه بدواند 

و خاک ذهن و روان تو را استحکام ببخشد، 

بگذار جوانه‌های اکنون، 

شاخه‌های خشکیده‌ی فردات را بارور کنند. 

بگذار کودک ترسیده و بی‌پناه درونت 

به خدای مهربان خودش پناه ببرد و آرام بگیرد 

باور کن، باور کن هیچ اتفاق بدی قرار نیست بیفتد.

نگرانی و اندوه‌های ممکن و ناممکن را 

ازخودت دور کن و صبور باش 

و ببین خدایی که همیشه با نام و عشق به او 

آغاز کردی و به مرحمتش امید داشتی، 

چگونه برایت معجزه خواهدکرد.. 

صبور باش و نگاه کن...